Acknowledgements (dankwoord)

Eindelijk mag ik mijn dankwoord schrijven! Dit proefschrift is niet zomaar tot stand gekomen, en ik wil daarom heel graag aan een heleboel (!) mensen mijn dank betuigen. Allereerst mijn zeer enthousiaste supervisors, Steven en Edward. Steven, tijdens de reis van elfje naar kuiken (en nu?) heb ik ontzettend veel van je geleerd, met name door je optimisme en vertrouwen –of het nou om een nieuwe analyse, presentatie of DJ performance gaat– goede raad (al heb ik “hou je leren jas aan tijdens het lesgeven” in de wind geslagen) en de ruimte om fouten te maken (you live you learn). Je combineert wetenschappelijke visie, methodologische kennis en daadkracht met humor, vrijgevigheid en oprechte interesse in de mensen die met je samenwerken. Ik heb ontzettend veel bewondering voor hoe je in het leven staat en hoop dat we elkaar nog blijven zien voor wetenschap, gesprekken, drank en lekker eten (nu al heimwee naar #scholtelife). Edward, jouw oneindige kennis over neuropsychologische experimenten, oog voor eerdere studies en interessante details in resultaten zorgen ervoor dat afspraken met jou altijd voelen als ‘echt onderzoek doen’. Vol enthousiasme, puur gedreven door de onderzoeksvraag en zonder praktische bezwaren (die en die hebben nog wel een interessante stimulus set liggen en een experiment is zo geprogrammeerd) blijf je gefocust op de puzzel van het menselijk visueel systeem.

I would also like to thank Iris Groen, Radek Cichy, Cees Snoek, Marcel van Gerven, Victor Lamme and Pieter Roelfsema for their time and commitment to read my thesis.

Mijn proefpersonen, die zich voor de wetenschap hebben laten scannen en meten en (soms extreem saaie) taakjes hebben uitgevoerd: zonder jullie was dit proefschrift er niet geweest! (al is er maar een oorkonde uitgereikt). I would especially like to express my gratitude to MS for his great efforts and diligent cooperation. Your influence on this thesis and my thinking (about the visual system and life) goes well beyond the presented results.

Bij een deel van de projecten heb ik studenten begeleid die ik graag wil bedanken: Lotte, Yannick, Tim, Jill, Nicole, Evert, Laurens, Lucas, Ron, Matthew en Eva. Ontzettend bedankt voor jullie tijd en enthousiasme!

All (former) members of the Scholtelab: Kandan, Max, Jessica, Lynn, Lukas (over wie later meer) and our extra lab members Jurriaan and Daniel, #Scholtelife is the best life, I will miss working with all of you. Zero zero five: Anne, Camile, Jan Willem, Thomas, Lynn, Stijn en Lola, ik had me geen betere kamergenoten kunnen wensen! Het was ontzettend fijn om de serieuzere kanten van het (PhD-) leven maar ook zeker de minder serieuze kanten met jullie te delen. Na een jaar thuiswerken kan ik me eigenlijk niet meer voorstellen dat werk ook zoveel meer kan zijn dan alleen achter een computer zitten, van de science salads soups & savoury pies, de koffietrein en bistable disco tot de komst en viering van de leukste office babies. Ik ga onze kamer ontzettend missen.
Martine en Jolien, veel dank voor jullie onmisbare mentoradviezen (zelfs nu nog!). Iris en Sara, jullie hebben me laten zien dat met wie je werkt het allerbelangrijkst is voor het plezier en de motivatie (zonder jullie had ik ons project echt niet zo lang volgehouden). Lieve collega’s van B&C en daarbuiten, heel veel dank voor de fijne tijd! Ik heb genoten van de discussies, lunches en alle borrels in Kriterion, CREA en alle andere veldjes of kroegen (ik zal met name de noord-zuidlijn kroegentocht nooit vergeten).
Anouk, Selma, Nils en Nikki, bedankt dat ik af en toe toch een beetje mee mocht doen met jullie gezellige team FAB4V. Leon, Josipa, Valeria, Esperanza, Anderson, Esmee, Tim, Timo, Peter, Ilja, Heleen, Thelma, Romke, Hilde, Annabeth, Joost, Tulsi, Nicolas, Samuel, Ruben, Simon, Johannes, Marte, Yair, Ien, Manon, Hubert, Ingrid, Lilian, Nikos, Sander, Nicole, Jasper en Marcus - dank voor jullie hulp en gezelligheid!

Mijn eerste dagen als onderzoeker begonnen natuurlijk op Spinoza (Ilja, eeuwig dank voor de aanbeveling) met Tinka, Pia, Jennifer, Michelle en mijn paranimfen Lukas en Diane. Tinka, dit traject was onmogelijk (maar vooral een stuk minder leuk) geweest zonder onze wekelijkse wandelingen, koffiepauzes en geheime momenten om stoom af te blazen of successen te vieren. Lukas en Diane, samen met jullie ben ik dit avontuur gestart en ik ben enorm blij en heel dankbaar dat jullie nu naast me staan. Bij jullie kan ik terecht voor vrijwel alles, van serieus advies over wetenschap, analyses en het leven tot lange avonden dansen, drinken, darten en andere rebelactiviteiten (sowieso alles het liefst met een kleine bi). Ik hoop dat we dat nog heel lang blijven doen!

Naast iedereen op en rondom werk wil ik ook graag mijn lieve vrienden en familie bedanken In meerdere groepen die tegenwoordig allemaal overlappen: Nicole (die zelfs naar colleges komt kijken en met wie tien jaar samenwonen tien jaar feest is), Anna, Laura, Annabel, Benthe, Janina, Juul, Josephine, Senna, Annick, Ceciel, Vera, Jacomien, Vie, Nicky, Wiet, Sanne, Lois, Monika (bedankt voor de geweldige zomer in Berlijn), Hester, Emma (jammer dat we niet langer samen op Roeterseiland hebben kunnen rellen), Omi (waf ya), alle Seijdels, Donders, en iedereen die daarbij hoort: bedankt voor alle vakanties, etentjes, wandelingen, feestjes, concerten en jullie blijvende interesse in mijn onderzoek.

Lieve Gijs, jij hebt de afgelopen jaren vooral gezorgd voor een goede balans tussen werk en ontspannen. Ik word iedere dag gelukkig wakker in Piratenango (I) en heb ontzettend veel zin in de toekomst samen. Met jou kan ik alles aan!

Heel veel dank ook voor mijn stoere lieve zusje Merel. Ik kan me geen leven zonder jou voorstellen, en ben zo blij dat onze band alleen maar hechter wordt naarmate we ouder worden. Tenslotte papa en mama! Ik kan me geen betere (en vooral leukere) ouders wensen en ben jullie ontzettend dankbaar voor jullie onvoorwaardelijke steun en liefde. Voor altijd werken werken werken, leren leren leren en.. plezier.